Istraživanjem se nastojalo prikazati koliko žene participiraju u proizvodnji medijskog sadržaja kao autorice vijesti i intervjua, reporterke, kritičarke i kolumnistice i koliko su, s druge strane, uključene u medijski sadržaj kao tema (autorice književnih djela i sagovornice).
Критичарите скоро никогаш не ги потенцираат недостатоците во книжевните дела, што е забележливо онаму каде што има сериозни пропусти во дела на веќе признаени автор/ки кои не смеат во ниту еден случај да си дозволат одредени сижејни, стилски и језични пропусти.
Neiskustvo autora najizraženije je na stilskom planu. Osim pribegavanja nepotrebno obimnoj i detaljnoj esejizaciji sa previše primera i nastojanja da se tvrdnje objasne u cilju artikulisanja razmišljanja koja su uglavnom neuverljivo pripisana detetu, vidi se i preterana želja za pokazivanjem sopstvene erudicije, pa je u delu prisutan preširok opseg aluzija i referenci – od antike, […]
Nameru Svetlane Slapšak da napiše roman o političkoj dimenziji ljubavi, naročito telesne ljubavi, možemo smatrati samo delimično uspešnom. Njena je priča uzbudljiva i privlačna, a detalji i putopisni opisi antičkih spomenika i grčkih pejzaža efektan su i uspeo vodič na književno putovanje. Ono što neizbežno razočarava jeste to što kao samosvesna, izgrađena i nesumnjivo feministička […]
Stilski posmatrano, rečenice su jasne i odsečne, oslobođene preteranih opisa i patničkog tona. Pripovedanje je krajnje jednostavno, bez ulepšavanja i kićenja, a sami opisi likova i prostora redukovani su na specifične pojave koje ih karaterišu. Prednost ovakvog postupka je da se radnja i tekst lako prate, što je i glavni kvalitet romana. Priča je jasno […]
Iako se mora priznati da Priče sa satnim mehanizmom zaista dekonstruišu ideje rata i imperijalizma pokazujući njihova prava lica i sve užase koji iz njih proizilaze i iako se mora naglasiti da je lik Grete u istoimenoj priči zaista snažan lik starice koja je svom komšiji dečačiću životna inspiracija i uzor, valja naglasiti da povremena […]
Neraskidiva vezanost privatnog i društvenog aspekta ličnosti ogleda se u pokušajima junakinja i junaka da ostvare ličnu slobodu, u čemu ih sputavaju različite stege kapitalističko-patrijarhalnog poretka, sa posebnim akcentom na zadate okvire rodnih uloga. Ono što predstavlja poseban kvalitet zbirke jeste suptilna razlika u načinu na koji te stege pokušavaju da prevaziđu muški i ženski […]
Spisateljica sažetim stilom, čija se jednostavnost oseća više kao plod autorske intencije, nego neiskustva, na komičan način iznosi ne preterano smešne i zabavne istine o kapitalističkom društvu. Iako delo problematizuje skalu vrednosti savremenog društva, kraj romana donosi neku vrstu utopijske slike porodice koja se vraća na „prave vrednosti“. Ivana Đilas Kuća, Booka, 2018. Roman Kuća […]
„Pustoš iza nacionalističkih projekata i nehumanost kapitalističkog sistema jeste dobro izabran okvir u koji je kritika mizoginije postavljena. Međutim, problem je u tome što su nacionalizam i kapitalizam ogoljeni isključivo na ravni refleksije junaka, pa ta kritika nema organsku vezu sa osnovnom naracijom. No, ideološka decidiranost ovu autorku nedvosmisleno izdvaja u odnosu na dominantne nacionalističke […]
Rečima se stvaraju odnosi sa drugima, a još lakše ruše – daleko od toga, međutim, da su reči, barem one izgovorene, svemoćne. Naprotiv, likovi stalno upadaju u zamke pogrešno protumačenih i neizgovorenih reči, a naročito sama pripovedačica koja je toga, iako vrlo analitična, često svesna manje i od drugih likova i od čitaoca/teljke. Ovim razdvajanjem […]
Sama radnja romana nije preterano složena. Centar oko koga se razvija radnja jeste vrsta intrige – čitajući, pitamo se da li je profesor Vajner zaista falsifikator i da li će se pronaći nestala služavka, ujedno i autorka slika. Na kraju, ipak, ne otkrivamo ništa, te se u ovom smislu postavlja pitanje ima li poente probijati […]